3. Å straffedoble på sjanse
Enkelte ganger kan du sitte med stålkort, og du sitrer etter å få vist korta dine, og har før meldingene tar til lagt deg en plan for spilleføring. Men før du får tenkt deg om har motparten allerede meldt seg opp på både 3 og 4- trinnet. "Æsj!", og det koker i sinnet, du vrir deg på stolen, og skulle så gjerne ha vist korta dine til makker. Kanskje ser du ned på fire ess på hånda di, i tillegg til ei dame, mens motparten allerede er i 4 spar. "Jeg må, jeg må, jeg må", og rødlappen treffer bordet med kraftig tyngde: "Hva vil vel makker si når 4 spar går to bet, og jeg ikke har foretrekt ei mine?!!?"
Så viser det seg at motparten er renons i godfargen din, og to minutt senere noterer de får hjemgått kontrakt. Dobla.
Eller det kjempes om kontrakta. Du har åpna med 15-17 NT, motparten melder inn, men makker viser interesse. Det kan virke som om motparten har stjelt korta sine slik de melder, og du sitter igjen med dine gullkort: "3hjerter kan da umulig stå, jeg dobler! Makker må da ha noe??!" Og hjem går en tvilsom delkontrakt.
Eller du sitter med fem kort i motpartens trumffarge, "...og nå skal de jammen få juling!", rødlappen dunkes sjølsikkert i bordet. Men så viser det seg at doblinga di var alt motparten trengte for å spille hjem kontrakta. Uten dobling hadde de ikke lukta lunta, men nå så de faren og spilte deretter.
Du får som fortjent! I lag-bridge, med IMP-utregning skal du aldri doble, hvis du ikke med 200% sikkerhet vet at du sitter på beta. 50 eller 100 ut gjør små utslag. Det samme gjelder forøvrig også i par-bridge: Målet er ikke å få inn topper, men å ligge jevnt litt over middels i alle spill. Og da er 50 inn bra nok. Kanskje har noen fått full pott på doblinga si, men du og makker har selvfølgelig avtalt å spille rolig og fornuftig, og samle småpoeng hele veien. Dessuten er det mindre slitsomt å ikke spille så aggressivt.
4. Å forsømme å doble når makker har åpnet og en av motspillerne "forøker seg".
Og selvfølgelig, når makker har vist åpning, du sitter med gode kort, og motparten lurer rundt med en spekulativ sperremelding, så må du vise makker at du også har kort. Ikke bli skremt fra å melde selv om motparten driver sitt frynsete spill. Og kjenner du smaken av blod, så hugg til. Det er alt for mange dårlige innmeldinger rundt omkring, og alt for sjeldent blir disse straffet slik de burde.
Inn i dette kommer det dog mer. Siden Ranik Halle regjerte på 50- 60- tallet har systemer utviklet seg, og innføringen av negative doblinger og uttaksdoblinger gjør at man må ha avtalene i orden.
Men ikke la deg skremme selv om motparten blar tjukt ned i meldingsboksen. Gode spillere liker ofte å vippe mindre rutinerte spillere av pinnen med slike "sjokkmeldinger". Vipp dem tilbake inn i hønshuset.
Jo-Gaute