At det skulle skje samme kveld som den uheldige engerdølen hadde sitt livs kveld ved kortbordet gjorde ikke ting bedre. Simlutanturnering. Denne turneringsformen der man fikk mulighet til å konkurrere på tvers av klubber fordi man sammenlignet kveldsresultatene fra flere klubber samtidig var som skapt for den uheldige engerdølen. Tross de lange avstandene her i fjelltraktene inn mot svenskegrensa kunne man måle krefter mot flere fra den ypperste norges-eliten. Selv hadde den uheldige engerdøl hevdet i flere år at det var der han hørte hjemme, og når sant skulle sies: Enkelte ganger kunne han virkelig skape magi med kortstokken.
Denne kvelden hadde alt fungert. Makker var strålende. Korta fordelt i deres retning. De var i rett kontrakt hver gang. Og motparten serverte feil på feil som den uheldige engerdøl og makker grep tak i med griske hender. De lå ei mil foran resten av klubben og lå godt an til 80%, minst. Og alle som har spilt ei simultanturnering eller to vet at slikt kan bringe deg helt til topps, også nasjonalt. Denne gangen skulle det også sammenlignes mot svenskene, og hvem vet, kanskje resultatet kunne holde også i en skandinavisk sammenheng. Ja, det skulle være noe for nyhetshungrige bridgejournalister: Ukjente engerdøler tok "huven" av den skandinaviske eliten! Kanskje til og med lokalavisa tok seg bryet å nevne den store triumfen? Det var herlige å sitte ved kortbordet å drømme litt når man satt slik i flytsonen.
I nest siste spill kom følgende kort fram på filten:
Makker i nord sperreåpna i 3 hjerter, men den uheldige engerdøl i sør lot seg ikke affisere og plasserte makkerskapet i 4 spar. Vest måtte bruke litt tid utover "Stopp"-lappens 20 sekunder før han omsider også fant det lurest i å passe. Vest var kanskje av klubbens eldste, men hadde fortsatt god tak på kortstokken. Denne gangen startet det litt kinkig da han startet motspillet med å underspille ruteresset i utspill! Den uheldige engerdøl kunne med et lite tildekt smil om munnen plassere første stikk i sin retning. Oioioi, dette ville absolutt bidra på vei inn til verdenstoppen. Ja, eller den skandinaviske toppen. Men nå hadde både Norge og Sverige hevdet seg godt i Bermuda Bowl, så det ble vel mye av det samme.
Nå fikk den uheldige engerdølen også sjansen til å vise sin virkelige storhet ved kortbordet. Han hadde fått med seg vests tenkepause i meldingsforløpet, noe han tenkte å utnytte. Foran seg materialiserte det seg noe av det fineste som finnes i bridge: Skvisen!
I stikk to spilte han seg hjem på kløver-ess for deretter å trumfe en ruter i bordet. Så spilte han seg fri i kløver og vest kom inn på kløverkongen. Vest var redd for å miste nok et ruterstikk og (først nå) prøvde ruteresset. Men nå var det for sent. Vår venn i syd stjal denne, og nå begynte han å trekke trumfen til bunns. Den uheldige engerdøl var i storform nå, og med bare fire-fem kort igjen kunne flere høre ham i lokalet: "Hvis du har både konge og dame i hjerter, og kløver knekt, så er du skvist!". Stillingen nærmet seg denne mot slutten:
Den uheldige engerdøl kastet elegant sleiken bort fra pannen og sjekket med diskret bevegelse lukten under armen. Jo, han var rede for verdenspressen da han slapp spar-2 frempå filten. Stakkars vest måtte nå velge hva han skulle holde igjen foran bordets beholdning, bordet kunne enkelt kaste motsatt, og de tre siste stikkene tilfalt dermed også vår venn i syd. 12 stikk måtte bli et resultat helt oppe i skyene i den store sammenligningen. Han ventet nesten å bli oppringt av forbundet med tilbud om den nylig ledige stillingen som landslagssjef etter en slik gjerning.
Veien hjem blir en fest. Kanskje han skulle gjøre noen forsiktige tilnærmelser til sin utkårede når han kom hjem? Eller, først ville han skjenke seg et godt glass vin og gå igjennom spillene på nytt. Ja. Om han så skulle sitte hele natta for analysere sine spill, så fikk det være. En slik kveld fikk man antagelig bare én gang i livet.
"Men i svarteste! Noe er feil!"
Mens han spill for spill blar seg gjennom stensilene ser han til sin fortvilelse at S og Ø sine kort er bytta om. Hva kan ha skjedd? Han sjekker andre klubber. Disse har samme spillstensiler, men reusltater som stemmer. Adrenalinet pumper og klokka kan ikke gå fort nok. "Når har denne nissen egentlig tenkt seg til fjøset?" Den uheldige engerdøl MÅ få tak i bonden i styret som har lagt korta og få en skikkelig forklaring på hva som har skjedd.
Endelig, kl. 05.45 får han tak i bonden. Bonden sjekker kortmaskina. Tilbake i telefonen kan han enkelt forklare: "Je har visst innstilt kortmaskina fel. Simultanturneringa vår utgår."
Ja, var det ikke likt seg. Når den uheldige engerdøl for en gang i sitt liv skulle heises opp mot stjernehimmelen for å skinne ble glansen besudlet av amatører og inkompetente idioter.
Han tar endelig en smak av vinen. Den har stått for lenge og smaker ikke overraskende av eddik. Så går vår venn endelig til sengs. Kona har reist på jobb.