Min faste kumpan, Frank, var borte på mandag. Heldig som jeg er fikk jeg da heller dele kvelden med Helen, og ganske så tidlig fikk hun testa tilliten i makkerskapet:
Helen satt i V med
og kunne se at jeg åpnet 4 hj i første hånd. Hva nå?
Helen kunne se at med en nogenlunde sperreåpning fra meg i Ø (7 stikk) ville det være gode muligheter for lilleslem. Men hvis jeg hadde en mer tvilsom sperr så ville det fort være annerledes. Helen hadde imidlertid tillit til at jeg ikke drev med tull i første hånd og dirigerte meg rett i 6hj:
Hvor ofte løfter man egentlig til slem uten en eneste trumf i støtte til makker?
12 stikk var grei skuring, og en fin score for meg og Helen. Takk for tilliten, makker!