Jeg har en taper i både hjerter og kløver, og må bare håpe på at ruterkongen gir stikk. Det vil den selvfølgelig gjøre hver gang ruteresset sitter i vest, mens du vil gå bet hver gang den sitter i øst. Men så kjenner jeg brått et ekstra sug ned rørgata; kan jeg spille kløveren slik at øst, om mulig, kommer inn? Øst kan jo ikke angripe ruteren for to tapere, og med 4 kløverstikk, 5 trumfstikk og hjerteresset er jeg jo ikke lenger avhengig av ruterkongen!
Litt kinkig er det allikevel, kanskje vil jeg trenge håndas tredje trumf til ruterstjeling, hvis kløveren ikke oppfører seg så greit? Kanskje er det beste allikevel å spille ruter mot esset?
Frista på tanken om et avisspill av de sjeldne går jeg selvfølgelig for min mest spektakulære plan. "E spela alltid eitte magafølelsen" sier Boye Brogeland, og ettersom han har noen mesterpoeng mer enn meg gir jeg ham rett i det.
Det kan da vel ikke koste å prøve kløverknekten ihvertfall? Se hva som skjer?
Jeg spiller ut trumfen i tre runder, og inne i bordet tredje gang spiller jeg kløverknekt. Denne dekkes av dama i øst! JA! Et spill for evigheten!
Så jeg lar øst vinne på dama, inne i neste stikk kan jeg ta ut trumfen og krone mesterverket med fire kløverstikk fra topp. Så er det bare å vente og se at ruteresset sitter bak kongen, og glede seg til sammenligninga.
Men brått skrus turbinen av. Inne på kløverdama server øst ny kløver. Kløveren sitter 4-1 imot. Og jeg har ikke overganger til å etablere den tredje kløveren. Og selv om ruteresset sitter foran vil jeg ikke klare å kvitte meg med den andre rutertaperen. Like fort som jeg kjente suget gjennom rørgata spyttes jeg ut av utløpsrøret og dupper iskald ute i den store sjøen.
Ruteresset sitter foran.
Planen var god, men denne gangen feil. Selvfølgelig var den spilt hjem på andre bordet. Og jeg satt der slukøret med min mesterplan i fillebiter og forberedte en uforståelig forsvarstale ingen hadde overskudd til å overhøre.