Normalt ville godspilling av ruterfargen greit ordne 12 stikk, men sparen var skummel så ruteresset må tvinges ut før trumfen tas ut. Gode motspillere ville kunne avvente å stikke ruteren til andre gang og deretter tvinge frem en trumfhøyning. Alternativt kunne man ta den litt friske kløverkappen; hvis denne går ville jo 12 stikk fortsatt være en formalitet.
Den uheldige engerdølen tenkte somm vanlig litt lenger enn resten av feltet. I andre stikk tok han for kløveresset før han pressa kløverdama fra bordet! Når liten kommer på i øst kaster nord elegant en ruter før han ser for seg å spille liten kløver tredje gang til trumf. Etter innmeldinga har øst høyst Kxx i tredje, dette visste den uheldige engerdølen av erfaring. Noe hadde han jo plukka opp underveis i løpet av alle disse åra. Åjo, dette skulle bli litt av kupp å maile inn til lokalavisa.
Når kongen i kløver detter tredje gang trumfer den uheldige engerdølen seg tilbake i bordet med en spar, og på den godspilte kløverknekten kaster han elegant sin siste spar; taper på taper etter en omvendt finesse! "Engerdal Coup", vil det funke i den internasjonale bridgepressen?
Hverdagen innhenter dog fort den uheldige engerdølen da virkeligheten på langt nær matcher hans høytsvevende fantasier:
Med kløverkongen i kapp og ruteresset annen hos motparten kan sjøl gamle tante Olga på Toten spille hjem denne til 12 stikk, mens den uheldige engerdølen må trykke inn 11 stikk på klubbens nyerververva kortgivermaskin. Inne på kløverkonge skifter vest naturlig til ruter, og dermed er det gjort.
Ånei, var det ikke likt seg; det var vanskelig for vår venn, den uheldige engerdølen, å bli profet i eget land!