For å få telling på korta begynner jeg å ta for stikk i trygge farger. Tryggest er spar, og allerede andre sparrunde noterer jeg meg at nord er renons i fargen. I løpet av de neste stikkene har nord kasta fra seg et kort i hver farge. Deretter går jeg på kløveren, og også nå er nord fri andre runden. Dermed vet jeg at han hadde tre kort i de svarte fargene i utgangspunktet, og at de to røde har nord ti av.
Ettersom nord kunne ha vært mer aktiv med 5-5-fordeling av de røde fargene bestemmer jeg meg for å spille på at han har 4 kort hjerter og 6 kort ruter. Som dere ser glir resonnementet mitt lett enn så lenge.
Hjerterkutten MÅ gå for at dette skal bli suksess, så dama i hjerter må jeg plassere i nord. Nøkkelen er ruterbehandlingen.
Å spille ruter fra bordet mot A104 har lite for seg, så jeg finner en variant jeg mener er skarpere. Hvis sør har Kx eller Qx i ruter er dette bare fryd og gammen: Jeg spiller liten ruter fra hånda mot J5 i bordet, og når syd legger liten bruker jeg knekten. Nord vinner denne med kongen, og han returnerer en liten ruter. Hva nå?
Jeg hadde allerede bestemt meg for at syd satt med honnør-andre, så jeg gikk opp på esset for å felle syds honnør. Dette ble selvsagt feil....
Resonnementet mitt varte lenge, men sprakk mot slutten. Hvis syd hadde hatt Qx i ruter, hvilken sydspiller da ville klart å gjøre dette maktstykket å IKKE stikke med dama når jeg spiller liten mot knekten?
Rolf var den lykkelige spiller i nord, og denne situasjonen ble diskutert igjen og igjen på vei hjem....