Det er alltid spørsmål først i spilleføringa om du skal gå på trumfen eller ikke. Ofte kan dette være lurt, andre ganger har du behov for å utnytte stjeleressursene først. Syd i dette spillet var en typisk "ut-med-trumfen"-spiller, og for å spille hjerter "rett" vei gikk han først inn på hånda i kløver for så å spille liten hjerter mot Kx i bordet. Denne sto, så da ville spillefører kvitte seg med en rutertaper på kløver. Såfremt kløveren sitter 3-3 (ca. 35%, mot 4-2 omtrent halvparten av gangene) så får du til dette, og det skjedde også aktuelt i spillet.
Fortsatt kunne spillefører redde det inn ved å spille hjerter og satse på sparkongen, men ettersom det ble tull med overgangene gikk han ei ulykksalig bet. Med kløveren 4-2, som den normalt sett er hadde denne ofte gått bet uansett slik spilleføringa ble lagt an.
Men det finnes andre varianter som kanskje er bedre?
Se godt på hånda en gang til. Du har fått to ganger ruter ut til stjeling, og alt du trenger å gjøre nå er vel å trumfe en ruter til? Så kan du heller bruke kløveren senere i spillet til å bli kvitt en spar?
Så i tredje stikk spiller du deg hjem på kløver-konge og tredje gang ruter til stjeling. Og NÅ kan du spille hjertekonge.
En sløv vest vil nå stikke denne og fortsette ruter. Da kan du stjele på hånda og ta for trumfdame, og har bare igjen en hengende taper i trumf. Nå har du et helt annet tempo; spill spar til kutt, og to kløvere fra topp som du kaster en spar på. Alt motparten får til slutt er det siste trumfstikket:
En god vest vil holde igjen hjerteress når du spiller kongen. Og nå har du litt problemer med overgangene. Du må da spille på kløveren og håpe på det beste. Denne gangen sitter den 3-3 og alt går greit, neste gang sitter den 4-2 imot, men da er det å håpe at den som er kort i kløver må stjele med et opprinnelig trumfstikk.
Ofte lar man seg blende av de lange, fine sidefargene som ressurs for stikk, men kanskje man like gjerne skal ha litt blikk for å få stjålet de korte?