Det er ikke bare i bridge man har glede av å vise styrke i en farge ved å legge spesifikke kort, også i andre stikk-spill (amerikaner og whist, f.eks) der du skal samarbeide med en annen spiller har dette noe for seg. I Norge er det ganske så vanlig å bruke et lavt kort i en farge for å vise styrke i fargen, og motsatt vil et høyt kort vise svakhet. Det er forøvrig opp til makkerskapet å diskutere hvilken metode som er best, mange par bruker signalene motsatt (høyt kort viser styrke).
Etter østs hjerteråpning kan det være mindre fristende å røre videre i denne fargen, samtidig skal man vel stole på makker? Makker i nord spilte tilbake en liten hjerter i stikk 3, en god indikasjon på styrke i fargen. Frank viste makker full tillit da han spilte sin andre hjerter tilbake, og dermed var kontrakta bet:
ØV har kommet i en hardmeldt, høyst spillbar 3NT. Etter sparutspillet sitter spillefører med 6 sikre stikk (3+1+1+1), og kløver er kanskje en vel så fristende kilde for ekstrastikk som ruter slik det aktuelt ble spilt?
En god fortsettelse kan være å spille spar til kongen i stikk 2 og kløver til dama, som syd dessverre vinner. Nå kommer høy spar fra syd som spillefører vinner på hånda, hjerter eller ruter til esset og ny kutt i kløver. Aktuelt blir dette midt i blinken da kutten går, du tar for kløveress og spiller bordet inn igjen på sitt andre ess for å hente de godspilte kløverne. Nå har du 3+1+1+4=9 stikk, og hjemgang. Delte honnører og 3-2 sits i kløver gir alltid hjemgang i denne, og er nok den beste sjansen etter sparutspill.
Denne spilleføringe fører frem, selv ved hjerterutspill, i stikk to fortsetter du arbeidet med kløver til kutt, og selv om motparten nå kan hente tre stikk i hjerter vil de ikke få mer i og med den neste kløverkutten alltid vil gå.
Odd Helge, som vanligvis storspiller og vrir ut ekstra overstikk i de mest fantastiske utganger, hadde forøvrig en dårlig dag på kontoret denne runden. Tre ganger som spillefører gikk han fra bordet med tre smultringer i bukselommen.