I det øverste spillet satt jeg Ø og sperreåpnet i 3 ru. 1 ru har nok mer for seg, hånda mi er sterk når det kommer til antall stikk. Selv syntes jeg den var ensidig og ønsket å sperre. NS lot seg uansett ikke stoppe før utgang i spar. Ikke unaturlig spilte jeg ruter ut, men da hadde jeg glemt det gode, gamle trumfutspillet! Med ruter ut fikk spillefører i nord muligheten til å trumfe en ruter i bordet. Med trumf ut, og gjentatt trumf-spilling hver gang jeg kommer inn i ruter, så vil ikke NS klare 10 stikk i 4 sp.
I det andre spillet er diagrammet litt feil: ØV var i sonen, S som giver. Makkeren min for kvelden, Stig, åpnet i syd med svake 2 sp. Nå ble det vanskelig for Ø å melde seg opp i 3 ru i sonen. Mange valgte å ikke åpne svakt med syds kort, kanskje fordi de er redde for å miste tilpass i hjerter. Dette er selvfølgelig en mulighet, men i bridge handler det ofte om å komme seg på banen så tidlig som mulig. Hvis du velger å passe i åpning med syds kort vil ØV fint finne ruterkontrakta si.
Nå burde kanskje Ø uansett ha meldt 3 ru i siste hånd; "Loven" vil kunne forsvare en slik aksjon. Dette vil vi gå i dybden av senere.