Spillefører er helt avhengig av stjelinger for å spille seg hjem, og spiller derfor liten ruter i andre stikk. Nord stikker og spiller mer spar, og ny spar til stjeling i øst. Nå er toget gått; selv om NS senere kommer inn i kløver klarer de bare å spille én runde trumf, og Ø kan trumfe opp tre rutere i bordet.
Spillet skriker etter trumfutspill; når det jenkes opp i trumfutgang kan du banne på at spillefører må leve av stjelinger. Jo oftere du får pressa igjennom trumf i motspillet, jo færre stjelinger vil spillefører sitte igjen med. Nå hadde motspillet muligheten enda en gang, men når de også takket nei til denne snellet det fort hjem 10 stikk.
Så kommer ny kortmappe på bordet:
Øst åpner 1 spar, og vest går rett i 4 spar. Nå er det vanskelig for nord å få meldt inn langfarga si i kløver, og det går dermed pass rundt.
Syd ville kanskje ikke gå i samma fella som i forrige spill, og spiller derfor nå ut spar-8. Det er lite trolig at han gjør dette fra Hxx, så selv om spar-Q kommer på i nord i første stikk er det ingen grunn til å ikke toppe ut den andre honnøren også. Du har hjerterfarga i reserve for å bli kvitt en kløvertaper så lenge du beholder kontrollen.
Men hva hvis syd IKKE spiller ut trumf (noe han vanskelig kan klandres for å gjøre allikevel). Si det kommer to ganger kløver ut, ruteress og du i fjerde stikk er inne på ruterdame. Så spiller du spar-ess og får honnør fra nord. Hva nå?
Her er det ihvertfall da en fordel om du ikke har hørt om begrensa valg. Loven om begrensa valg sier at du i tilfelle gjør rett i å kutte opp den andre honnøren over syd, og nå ville det vært å gå rett i beta.
Enda mer sannsynlig blir det hvis nord underveis får anledning til å vise langfarge i kløver, ja da ville ihvertfall jeg ha gått bet.
Såfremt det ikke kommer trumf ut.
Så stakkars syd; det som var rett utspill i det ene spillet ble feil i det andre, og dermed kunne to hardmeldte utganger noteres ØV.