Odd Helge satt i øst, og Helge Egil i vest åpner med 1 ruter. Makker i nord har ikke fordeling til dobling, og passer, mens OH melder 1hj. Pass fra meg, 2hj hos HE (aktuell melding når en har kort spar), pass, pass, før jeg velger å balansere i 2sp. Det var nok til å presse "Skarven-opp-og-ned" i 3hj, og jommen hadde ikke jeg og makker til en dobling av det hele. 3 hj x i øst var altså sluttkontrakten, og jeg server liten spar ut.
Odd Helge er flink til å bruke tid i første stikk. Så ser du at planen er lagt, og etter å ha lagt sparesset ber han om liten ruter fra bordet. Makker er flink og stikker opp med esset for så å returnere hjerter. Jeg venter nå på at OH tar finessen, og at jeg kan korte ned trumfbeholdningen hans ved å spille hjerter tilbake.
Selvfølgelig gjør OH ingen feil, stikker opp med esset, får trumfa to spartapere med trumf i bordet før han frir seg med til trumfkongen. Enden på visa er fire tapere; ikke nok med at delkontrakta var dobla, med slik spilleføring vil Odd Helge alltid få en velfortjent topp på spillet.
Ofte er finesse en fin inngang til mange stikk, men like ofte ser man den blir brukt feil. Hvorfor risikere å få 8 stikk, når du kan safe på 9 stikk?