Et godt motspillsverktøy kalles Lavinthal, og handler om i motspillet å markere hvilken farge makker bør skifte til når det er opplagt med et skift. Med et høyt kort markerer du skift til den høyest rangerte fargen utenom trumf, med et lite kort signaliserer du skift til den laveste rangerte fargen. Utfordringen er å kjenne igjen situasjoner der dette har hensikt, og ikke minst å være så samkjørt med makker at også han forstår dette.
Hva nå i dette spillet? Makker i vest, som har vært med til 3 ruter i meldingene, spiller lett dama under esset når nord må spille kongen. Nord er opplagt singel i fargen, og dermed må ØV rote i nye farger. Ruterdama hos makker må nå være et lavinthal-signal om skift til den høyest rangerte fargen utenom trumf, denne gangen er dette spar. Så du vrir enkelt liten spar til esset hos makker, og ny spar til din konge gjør beta:
Det kan være tungt å vri liten spar fra Kxx, men med det gode signalet fra makker føles det helt riktig. Alle andre farger gir kontrakta enkelt med 12 stikk.
Med en god 7kortsfarge som i nord er det fristende å ta skjea i egen hånd, men da mister makkerskapet idealkontrakta. 4 kløver i dette meldeforløpet er vel også utgangskrav og premieres når makker melder av hjerterfargen sin. Dette er kanskje intrikat, men i og med nord ikke doblet etter 3 ruter fra vest, men melder 4 kløver, så er vel kanskje 4 hjerter fra syd et signal om minst 5-5 i major?
Frank hadde opplæring med Didrik og hadde dermed havnet i (ugh!) lilleslem i kløver. Denne seilet hjem med 12 stikk etter det noe forsiktige kløverutspillet.