Når Ole Einar Bjørndalen sklir inn på standplass gjør han ting på ren rutine. Han lurer ikke på hvor skuddene er eller hvordan han skal stå eller ligge. Dette har han repetert så mange ganger at det går på refleks. Mange av oss, meg selv inkludert, vil helt sikkert bli bedre bridgespillere hvis vi lager oss sånne "standplass-rutiner". Som å telle sikre stikk i NT og tapere i trumf. Telle poeng i bordet. Se på fargelengder. Informasjon fra meldeforløpet. Gjør man det igjen og igjen er jeg helt sikker på at du blir en bedre bridgespiller.
I spillet over ga jeg opp tenkinga for tidlig og gikk rett til verket. Kløveress i første stikk og tre ganger ruter til stjeling. Ruteren satt 3-3, noe som betød at denne nå var godspilt. Deretter spilte jeg ess-konge i trumf, før jeg tok for hjerteress i bordet, hjerter til kongen og hjerter til stjeling. Problemet var at sparen hadde vist seg å sitte 4-1 imot med lengden i vest, og vest kunne stjele hjerteren foran øyna mine og returnere sparknekt som vant og tok vekk 5-eren i bordet. Dermed hadde jeg ikke lenger inntak i bordet, og enda en hjertertaper og kløvertaper som venta på meg. Èn bet føles dårlig i ei så god kontrakt.
Med gode standplassrutiner er dette barneskirenn. Jeg ser at jeg har (vanligvis) èn taper i spar, en eller to i hjerter og en i kløver. Den ene hjertertaperen kan jeg bli kvitt med en stjeling i bordet, og sitter trumfen 3-2 er dette aldri noe problem. Men hva hvis den sitter 4-1 imot? Det gjør den jo oftere enn vi tror, og her har vi mulgihet til å gardere oss.
Å godspille ruterfargen har ingenting for seg hvis du får trumfa opp en hjertertaper. Men det kan være greit å ta for honnørene før motparten for kasta unna i fargen. Så ess og konge i ruter er fint. Istedet for å gå på trumfen med en gang kan du spille ess og konge i hjerter også, og deretter liten hjerter mot bordet. Vest kan gjerne presse med en trumf så du må bruke esset, du kan spille deg hjem med en rutertaper. Så spiller du enda en hjerter, og vest bør/kan igjen presse med en halvhøy trumf så du må bruke esset. Nå kan du imidlertid fri deg med den minste trumfen din, og alt motparten får er to sparstikk og ett kløverstikk.
Kanskje ikke slik man ville valgt i parturnering, men i lagturnering handler det om å få kontrakta hjem.
Jo-Gaute